محیط و ضد محیط:
این مفهوم از عناصر اساسی اندیشه مک لوهان است. به اعتقاد ایشان خو گرفتن فرد در محیط انسانی به جزئی جدایی ناپذیر از آن تبدیل میشود که به نوعی اعتیاد به محیط و همنوایی انسانها و در نهایت منجر به جذب فرد به محیط میشود. فرد در این حالت جهات منفی محیط خود را نمی بیند.هر چه فاصله با محیط بیشتر باشد آزادی اندیشه، نوآوری و اصلاح محیط بیشتر میشود.
برای مفهوم دیگر می تواند اعتیاد به شغل را مطرح کرد. یعنی انسان همه چیز را در چارچوب شغلی خود می بیند.مثل داستان خیاط با پارچه، حشره شناس با حشره
انسان تک ساحتی: این انسان تابع تقسیم کار و محدودیت های ناشی از آن است.یعنی فرد یک بعد از وجود خود را پرورش میدهد و از شکوفایی سایر جنبه ها باز میماند.( انسان دیروزی همه کارهای خود را انجام میداد مانند پخت نان، بنایی، خیاطی و ...)
مفهوم ضد محیط: تکمیل دیدگاههای تخصصی – شکوفایی انسان چند بعدی می باشد و مک لوهان آن را در چارچوب ذهن شرطی نشده مطرح کرده است.
منطق موزاییکی: به معنی چیدن تمام عناصر کنار هم میباشد به طوریکه به آنان به صورت یک مجموعه نگاه کنیم. این کار سبب میشود که فرد از حالت تک بینی و دیدگاههای محدود و منحصر خارج شود و هر عنصر را در بستر محیطی آن مورد نظر قرار دهد. یعنی باید به صورت جامع تر به پدیده های اجتماعی نگریسته شود.